ســـوم 
هفتــــم 
چهلـــم 
ســـــال . . .
چنـــد ســــال دیگــــر

بعد از اين بگذار قلب بي‌قراري بشكند
گل نمي‌رويد، چه غم گر شاخساري بشكند

بايد اين آيينه را برق نگاهي مي‌شكست
پيش از آن ساعت كه از بار غباري بشكند

گر بخواهم گل برويد بعد از اين از سينه‌ام
صبر بايد كرد تا سنگ مزاري بشكند

شانه‌هايم تاب زلفت را ندارد، پس مخواه
تخته‌سنگي زير پاي آبشاري بشكند

كاروان غنچه‌هاي سرخ، روزي مي‌رسد
قيمت لبهاي سرخت روزگاري بشكند

هی فلانی!
دیگر هوای برگرداندنت را ندارم…
 هرجا که دلت میخواهد برو…
 فقط آرزو میکنم
 وقتی دوباره هوای من به سرت زد، آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت، باز هم آرام نگیری…
 و اما من…
 بر نمیگردم که هیچ!
 عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم،
 که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی!

برای خواندنبه ادامه مطلب بروید

شیرینی روزگارم را باتو تقسیم میکنم...

و تو،

تلخی روزگارت را بامن تقسیم کن!

تمام زندگیم ؛

باهمین شیرینی ها و تلخی ها معنی میگیرد...

من باران اشک می خواهم ...

 آنقدر باران می خواهم ، تا بتوانم با آن تمامی دلتنگی هایم را در آن زلال کنم ...

 آنقدر که بشوم خود باران ... آنقدر پاک شوم که روزی شوم تو ... !!!

 روزی که رفتی و وعده دیدارت شد باران ...

 روزی که رفتی و چشمانم به درازای شب خیره به در شد ...

 روزی که رفتی و قطره های اشکی که نه تاب ماندن داشتند نه جسارت افتادن ..

 و نه از حقارت تن من در اندوه چشمان تو ...

 وعده دیدارت شد روزی که باران نگاهم تمام شود ...

 تا به کی باید چشمانم به انتظار آمدن بهار دلت در جاده های بیقراری تو ببارد ؟ ...

 تا به کی باید ... به دنبال باد تو را به جستجوی ماندن بنشینم ... ؟

 تا به کی به انتظار وحی کلامت هزاران سال در غار انزوای دل تنگی هایم بمانم ... ؟

تا که وعده دیدارت نزدیک و نزدیک تر شود ...؟

 تا ترا برای همیشه به دلتنگی های دلم افزون تر کنم ... تا که بدانم آمده ای که بمانی ...

 تا که دیگر  بدنبال واژه های دلتنگی نمانم ...  

و ترا برای همیشه به دلم ومرا برای همیشه به دلت هدیه کنم ... ؟؟

 آری پشت این پنجره های دلتنگی کبوتر چاهی است که از اوج باران میگذرد و در انتهای

آسمانی که از شب بود که میدرخشید ..! 

 ستاره ای در نور ماهی که در حوض آبی رنگ نگاهت به پروازی بلند می اندیشید ...!

آسمان اجازه پرواز را از من گرفت و شاپرکها ی وجود را به دست باد سپرد و این آخرین

بهانه بود برای رسیدن به تو ، به تو که آن قدر دوری که اگر پرواز کنم آسمان تمام می شود و من باز

کنار خیابون ایستاده بود
تنها ، بدون چتر ،
اشاره کرد مستقیم ...
جلوی پاش ترمز کردم ،
در عقب رو باز کرد و نشست ،
آدمای تنها بهترین مسافرن برای یک راننده تنها ،
- ممنون
- خواهش می کنم ...

لیلی دختری زیبا از قبیله عامریان بود و مجنون پسری زیبا از دیار عرب . نام اصلی او قیس بود و...

خیلی دلم میخواست امروز با تو رقم میخورد

گریان شده دلم

همچون دخترکی لجباز

پا به زمین می کوبد

تـو را میخواهد